کاظم ملازاده؛ سعید عباسی مرام
چکیده
سنجاق‌های قفلی از جمله اشیایی است که در اوایل عصرآهن(حدود 1400ق.م) ابداع شده و در اواسط این دوره و حدود 800ق.م در مناطق مختلف عمومیت پیدا کرده و استفاده از آن توسط فرهنگ‌های مختلف، به شکل‌های متنوع و کاربردهای مختلف تاکنون تداوم پیدا کرده است. این ساخته‌ها بعد از گسترش استفاده در عصرآهن 3 و در مناطق مختلف و از جمله ایران، جهت اتصال لباس، ...
بیشتر
سنجاق‌های قفلی از جمله اشیایی است که در اوایل عصرآهن(حدود 1400ق.م) ابداع شده و در اواسط این دوره و حدود 800ق.م در مناطق مختلف عمومیت پیدا کرده و استفاده از آن توسط فرهنگ‌های مختلف، به شکل‌های متنوع و کاربردهای مختلف تاکنون تداوم پیدا کرده است. این ساخته‌ها بعد از گسترش استفاده در عصرآهن 3 و در مناطق مختلف و از جمله ایران، جهت اتصال لباس، تزیین شخصی و در مواردی به عنوان طلسم به کار برده شدند. در خصوصگونه‌شناسی سنجاق قفلی‌های مکشوفه از ایران تاکنون پژوهش جامعی در داخل صورت نگرفته و پژوهش‌های باستان‌شناسان غربی نیز یافته‌های چند دهه اخیر را شامل نمی‌شوند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاریخچه، معرفی و گونه‌شناسی سنجاق قفلی‌های عصرآهن ایران انجام شده و تلاش دارد به روش توصیفی-تحلیلی و ابزار کتابخانه‌ای به اهداف مورد نظر دست یابد. نتایج حاصله نشان می‌دهد سنجاق‌قفلی بعد از ابداع در حوضه مدیترانه، به تدریج در مناطق دیگر رواج پیدا کرده و در موارد زیادی جایگزین سنجاق‌های میله‌ای شدند. در اواخر قرن 8ق.م و به ویژه در طول قرن 7ق.م سنجاق قفلی در قالب گونه‌ها و زیرگونه‌هایی مختلفی و نیز کاربردهای مشابه در ایران عمومیت پیدا کرد؛ هر چند نوع فنردار مثلثی شکل آن بیشترین فراوانی را داشته است.
